பக்கங்கள்

திங்கள், 25 அக்டோபர், 2010

சிரிக்காதீர்

வெண் பலகை பேருந்தை கண்டு
விரைந்துதான் ஏறனும் என்று
பாய்ந்து நான் படி ஏறினாலோ
பாதம் தவறி கீழ் விழுந்ததனாலே

என்னை தூக்கி எவரும் விடவில்லை
என் மக்கம் தெளியும் பொது உணர்ந்தேன்

முட்டி முழுவதும் இரத்தம்
மூச்சு விடுவதில் சிரமம்
சற்று நான் தவறியிருந்தாலோ
சடலமாகி போயிருப்பேனோ

என் பின்னால் வந்திட்ட வண்டிகள்
எல்லாம் இதை உணர்ந்ததாலே
சட்டென்று நின்றுதான் போயி
சாவுகிராக்கி என்று திட்டியது என் சொல்வேன்

பெட்ரோலும் டீசலும் * தானே
பெரிய ஆளாய் வளர்வது போலே
சிரியர்கள் ஆட்சியாளர்கள் எல்லாம்
சிந்திக்காமல் ஏற்றிய விலையால்

போட்டியாய் புரிந்து கொண்டு
போக்குவரத்து துறையும் கண்டு
பல வண்ணங்கள் பேருந்துகள் எல்லாம்
பயணம் செய்கின்ற தூரங்கள் ஒன்றே

வித்தியாச விலைகளில் சீட்டு
விளங்காத ஏழைக்கு குட்டு
என் போன்ற ஆண் மகன் வெகுண்டால்
இருக்காது குடும்பம் என்றே
மிரட்டிய அதிகாரம் கண்டு
மெல்லத்தான் மாறி நான் போனேன்

வேலை நேரத்திற்கு செல்லனும் என்று
விதி தலையெழுத்தை நான் நொந்து
பதினெட்டு வதுதான் எனக்கு
படிக்காத காரணத்தினால் இன்று

தோள் பையை தொங்க விட்டு பின்னால்
துரத்திதான் நான் வந்து எறினால்
இளம் பெண்களெல்லாம் படிகளில் பக்கம்
இருந்துதான் என் சாகசம் இரசிப்பார்கள் என்றுதான்

நான் விழுந்த போதுதான் கிண்டலாய்
நாலு பேர்தான் பேசிகொண்டார்கள் இப்படி
கல்லூரி மாணவனாம் நானோ
காலம்தான் பதில் சொல்லும் இதற்க்கு !
* பிறமொழிச்சொல்

கருத்துகள் இல்லை: