ஆற்றின் கரைகளில் யார் நான்தானடி
அடங்கா நீர் பெருக்காய் அலைவது இதுதானடி
காற்றின் தனிமையடி காதலும் தென்றலும்
காதோரம் பேசுவது ஞாபகத்தின் இனிமையடி
கொக்குவொன்று குறிபார்க்கும் குளமாக மனமாக
சிக்குவேன்று சிக்கிக்கொள்ளும் சாக துடிக்கும் மீனாக
நாரையும் சூரியனும் நாட்களுக்கு உயருதடி
நரையும் நானும் காதலுக்கு குறைச்சலாடி
தாவணியில்லாமல் தள்ளாடும் உன் கைதடியில்
ஆரணி வெள்ளமாய் அடங்கிப்போன மணலடியில்
சேரடியில்லாமல் பித்தவெடி உன் காலடியில்
சேர்ந்து கிடந்தது எனக்கு மாறித்தான் போகுமா
அப்போது காதலிலே ஆசைகளும் பலவுண்டு
ஆறுக்கு நீருண்டு அதைப்போல நீயுண்டு
கரைகளும் இரண்டுண்டு நம் கல்யாணம் போல் சேர்ந்ததுண்டு
கறையில்லா உள்ளம் வெல்லம் கற்கண்டில் தோற்பதுண்டு
நீயெனக்கு குழந்தையடி நினைவிருக்கா நாம் குழந்தையடி
நிச்சயம் நமக்கு புரியும்படி நீ பெற்றெடுத்தாய் நம்
குழந்தையடி
நீருக்குள்ளே மீன்குஞ்சும் நீ பெற்றெடுத்த நம் பிஞ்சும்
ஊற்றுகுள்ளே ஓயாது போலே பாசத்தால் ஓடி நீயுதடி
பாரெல்லாம் கேட்குது கேள்வி பாடடி நம் பதிலை
நீரெல்லாம் மீன் குஞ்சு நீத்த நிறையத்தான் கற்றுகொடுக்க
அம்மா மீனும் அப்பா மீனும் ஆலோசனை கேட்டது நம்மை
சும்மாயில்லை சுவர்க்கம் வரை நீந்தி சொல்லிதந்தோம் பாசத்தில் நீதி
தூண்டினில் சிக்கியது வயது தொலைத்து எத்துனை இன்பம்
தூளியில் தவிக்குது பழசு துணிச்சலாய் இருக்க நாம் பெரிசு
வலைகளில் வீசும் வாழ்க்கை வாரித்தான் போகுது நிலையை
அலைகளில் பேசும் கரையும் ஆழத்தில் மௌனத்தில் உறைய
கண்களும் கரையாய் மாறும் கண்ணீரும் ஆறாய் ஓடும்
காலம் மட்டும் மணலாய் மாற கைகளும் காதலை ஏந்தும்
முகம் கழுவ முதுமையும் தாங்கும் மூச்சுக்கு புதுமைதான் ஏங்கும்
நீ மட்டும் புதுமைதான் என்றும் நில்லாமல் நீயெனக்கு தொடர்பிறவி
தீமூட்டும் மணற்கொள்ளை கூட்டம் திருந்தாமல் பிரிக்குது நாணல் நம்மை
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக